Moja Elektrownia Wiatrowa – dofinansowanie na przydomowe wiatraki

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) ogłosił nowy program dotacji dla prosumentów, mający na celu wsparcie rozwoju energetyki rozproszonej w Polsce. Nowy program Moja Elektrownia Wiatrowa umożliwi gospodarstwom domowym uzyskanie dofinansowania do 47 tys. zł na zakup i montaż mikroinstalacji wiatrowej wraz z magazynem energii. Nabór wniosków ruszył 17 czerwca 2024 r. Jakie są warunki dofinansowania? 

Moja Elektrownia Wiatrowa – szczegóły programu

Program skierowany jest do właścicieli i współwłaścicieli domów jednorodzinnych, wytwarzających energię na własne potrzeby. Prosument może otrzymać dotację w wysokości do 30 tys. zł na mikroinstalację wiatrową oraz do 17 tys. zł na magazyn energii elektrycznej. W sumie można otrzymać aż 47 tys. złotych dofinansowania.

Pierwszy nabór wniosków potrwa od 17 czerwca 2024 r. do 16 czerwca 2025 r., lub do wyczerpania alokacji środków. Refinansowane będą inwestycje realizowane od 30 czerwca 2023 r. 

W pierwszym naborze przewidziano pulę 50 mln zł, a cały budżet programu na lata 2024-2029 wynosi 400 mln zł.

Moja Elektrownia Wiatrowa – warunki dofinansowania 

Dotacja NFOŚiGW przewiduje refundację do 50% kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycję. Zainstalowana moc turbiny wiatrowej może wynosić od 1 do 20 kW, a dofinansowanie wyniesie maksymalnie 5 tys. zł/1 kW. Magazyn energii o minimalnej pojemności 2 kWh może uzyskać dofinansowanie do 6 tys. zł/1 kWh.

Maksymalna dotacja z programu Moja Elektrownia Wiatrowa to:

• do 30 tys. zł na mikroinstalację wiatrową wraz z niezbędnym osprzętem,
• do 17 tys. zł na magazyn energii.

Należy pamiętać, że wysokość konstrukcji małej turbiny wiatrowej nie może przekroczyć 30 m, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2019 r., które określa, że instalacje o tej wysokości nie należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.

Korzyści dla prosumentów i środowiska

Prezes Zarządu NFOŚiGW, Dorota Zawadzka-Stępniak, podkreśliła, że programy skierowane do prosumentów przyczyniają się do rozwoju energetyki rozproszonej, zwiększając efektywność pozyskiwania energii z odnawialnych źródeł i wspierając transformację energetyczną w Polsce. Dofinansowanie do magazynów energii jest kluczowym elementem programu, gdyż zapewnia wzrost wykorzystania energii elektrycznej w miejscu jej wytwarzania oraz odciążenie sieci elektroenergetycznej.

Wsparcie dla małych turbin wiatrowych

Paweł Augustyn, Zastępca Prezesa Zarządu NFOŚiGW, zaznaczył, że program Moja Elektrownia Wiatrowa jest odpowiedzią na potrzeby rynku małych turbin wiatrowych i może być impulsem dla jego rozwoju, zwłaszcza w regionach o dużym potencjale produkcji energii z wiatru. Program stwarza także możliwości rozwoju dla polskich firm i środowisk akademickich zajmujących się badaniami nad odnawialnymi źródłami energii.

Finansowanie programu Moja Elektrownia Wiatrowa

Program Moja Elektrownia Wiatrowa finansowany jest z Funduszu Modernizacyjnego (FM), który zasilany jest środkami ze sprzedaży 4,5 proc. ogólnej puli uprawnień do emisji CO2 w ramach unijnego systemu handlu emisjami EU-ETS. Fundusz wspiera modernizację systemu energetycznego, poprawę efektywności energetycznej i zeroemisyjny transport w Polsce oraz w 12 innych krajach UE. NFOŚiGW pełni funkcję Krajowego Operatora Funduszu Modernizacyjnego, zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Gdzie najlepiej inwestować w energię wiatrową?

Efektywność produkcji energii z wiatru zależy od lokalizacji turbin wiatrowych, a dokładne umiejscowienie instalacji ma kluczowe znaczenie dla jej wydajności i opłacalności. Najlepsze warunki do instalacji turbin wiatrowych występują w północnym pasie Polski, gdzie wiatr jest najsilniejszy i najbardziej stały. Regiony te charakteryzują się dużą otwartą przestrzenią oraz minimalnymi przeszkodami, które mogłyby hamować przepływ powietrza. Szczególnie korzystne są tereny nadmorskie, gdzie wiatry morskie zapewniają stabilne warunki wietrzności.

Oprócz północnej Polski, inne regiony o wysokim potencjale wiatrowym to województwa kujawsko-pomorskie i łódzkie, gdzie regularne wiatry oraz sprzyjające warunki topograficzne umożliwiają efektywną produkcję energii. Wyjątkowo korzystne warunki panują również na mi.in. północnym Mazowszu, w środkowej części Lubelszczyzny czy na Przedgórzu Sudeckim. Nie oznacza to jednak, że w pozostałych częściach Polski nie opłaca się inwestować. Najważniejsze są bowiem indywidualne warunki jakimi charakteryzuje się dana działka. 

Planując inwestycję w przydomową elektrownię wiatrową, należy przeanalizować szereg czynników, które wpływają na efektywność działania instalacji jak np:

• Położenie działki – działka pod turbinę wiatrową powinna być otwarta, bez wysokich budynków, drzew czy innych przeszkód, które mogą ograniczać przepływ wiatru. Szczególnie korzystna są wzniesienia lub w otwarte przestrzenie.
• Ukształtowanie terenu – tereny płaskie lub lekko pofałdowane są najbardziej odpowiednie, ponieważ umożliwiają swobodny przepływ wiatru. Góry, wzgórza i inne formacje mogą wpływać na zmienność i siłę wiatru, dlatego ich wpływ musi zostać indywidualnie przeanalizowany. 
• Wysokość i zwartość zabudowy – wysokie budynki w pobliżu planowanej instalacji lub gęsta zabudowa mogą obniżać efektywność turbiny.
• Okoliczne zadrzewienia – drzewa i inne wysokie rośliny mogą stanowić barierę dla wiatru. Jeśli w pobliżu działki znajdują się lasy lub grupy drzew, należy uwzględnić ich wpływ na przepływ wiatru i ewentualnie rozważyć wycinkę.

Analiza tych czynników oraz lokalne warunki wietrzności są kluczowe dla wyboru odpowiedniego miejsca na turbinę wiatrową. Warto również skonsultować się z ekspertami i przeprowadzić szczegółową analizę, która dostarczy danych na temat średniej prędkości wiatru, jego kierunku oraz częstotliwości występowania.

Potencjał przydomowych elektrowni wiatrowych 

Przydomowe elektrownie wiatrowe mogą stanowić doskonałe uzupełnienie instalacji fotowoltaicznych, tworząc hybrydowe systemy energetyczne zdolne do produkowania energii elektrycznej o różnych porach doby i roku. Słońce zapewnia energię w czasie dnia, głównie w miesiącach letnich, podczas gdy wiatr może ją dostarczać w nocy lub pochmurne dni, także zimą. Takie zintegrowane podejście pozwala na bardziej stabilne i niezawodne zaopatrzenie w energię elektryczną, redukując jednocześnie koszty związane z zakupem energii z sieci. 

Obecnie w Columbus prowadzimy testy skuteczności różnych rodzajów turbin oraz ich zdolność do adaptacji do lokalnych warunków wiatrowych. Nasze badania koncentrują się na optymalizacji wydajności turbin oraz integracji systemów fotowoltaicznych z systemami wiatrowymi, aby oba rodzaje technologii mogły się wzajemnie uzupełniać. Co istotne, sprawdzamy czy wiatraki sprawdzą się również na zurbanizowanych terenach, gdzie gęstość zabudowy i zmienne warunki wiatrowe mogą stanowić wyzwanie dla ich efektywności. Analizujemy jak najlepiej dostosować instalacje wiatrowe do miejskich środowisk, uwzględniając ograniczoną przestrzeń i potrzeby mieszkańców. Celem jest opracowanie rozwiązań, które nie tylko maksymalizują wydajność energetyczną, ale także są całkowicie bezpieczne, minimalizują potencjalne zakłócenia dla otoczenia miejskiego oraz zapewniają stabilność dostaw energii elektrycznej. Dzisiaj nie mamy jeszcze jednoznacznej odpowiedzi na temat opłacalności przydomowych elektrowni wiatrowych i integracji obu systemów. Wyniki naszych badań przedstawimy po zakończeniu okresu testowego.